ΜΝΗΜΕΣ 2007 - 2008

Είναι η περίοδος, που η Εθνικά υπερήφανη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική του Κώστα Καραμανλή ενόχλησε κάποια ξένα «κέντρα».

Ήταν 17 Μαρτίου 2007 στην Αθήνα, όταν υπογράφηκε από Ελλάδα, Ρωσία και Βουλγαρία, η τελική συμφωνία κατασκευής του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς πετρελαίου «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης», από την Κασπία Θάλασσα.

Νωρίτερα, στις 7 Φεβρουαρίου 2007, είχε υπογραφεί στο Μπουργκάς το κείμενο της Διακρατικής Συμφωνίας.

Ο αγωγός μήκους 280 χλμ.,  εκ των οποίων 135 χλμ. σε Ελληνικό έδαφος,  θα έχει αρχικά τη δυνατότητα μεταφοράς 35 εκ. τόνων πετρελαίου ετησίως με δυνατότητα αναβάθμισης στα 50 εκ. τόνους.

Σαν ιδέα, διαμορφώθηκε το1993, όταν εκπονήθηκε και η προκαταρκτική μελέτη του έργου, αλλά η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας έγινε μετά από 12 χρόνια, τον Απρίλιο του 2005 στη Σόφια, με τη συνάντηση του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, του Βούλγαρου προέδρου Γκεόργκι Παρβάνοφ και του Έλληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Τέλος διέλευσης (ως αντισταθμιστικό όφελος της τοπικής κοινωνίας) : 1 € ανά διερχόμενο τόνο.

Λίγους μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του 2007, συνέβησαν εκτεταμένες πυρκαγιές σε πολλά μέρη της χώρας, καίγοντας 63 ανθρώπους, 1.500 σπίτια και περισσότερα από 2,7 εκ. στρέμματα γής.

Λίγα χρόνια μετά, αποκαλύφθηκε ανάμειξη παρακρατικών «κέντρων» στη σωρεία αυτών των εμπρησμών που εντάσσονταν σε γενικότερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας

Είχαν βέβαια προηγηθεί κάποιες προειδοποιήσεις.

Αρχικά ένα άρθρο (14 Μαρτίου 2007) της Τουρκάλας δημοσιογράφου Zeyno Baran στο Αμερικανικό περιοδικό NATIONAL REVIEW, που προειδοποιούσε την Ελλάδα για τους κινδύνους της Ελληνορωσικής συμφωνίας.

Κι αργότερα (29 Ιουνίου 2007) ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ του Αμερικανού βοηθού Υπουργού Εξωτερικών Matthew Bryza, που απευθυνόταν στον Καραμανλή : «μην προχωράς με τον αγωγό».

Λίγο αργότερα, στις 23 Αυγούστου 2007, ο Matthew Bryza και η Zeyno Baran παντρεύτηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

Ήταν η μέρα που ξεσπούσαν 170 πυρκαγιές στην Πελοπόννησο….

Η επόμενη χρονιά, το 2008, επεφύλασσε άλλου είδους «εκπλήξεις».

Καθοριστικός μήνας ο Απρίλιος….

Στην αρχή του (2-4 Απριλίου 2008), ήταν η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι  που μεταξύ των θεμάτων ήταν και η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Τότε, παρά τις «υψηλές» πιέσεις των ΗΠΑ, ο Κώστας Καραμανλής άσκησε βέτο, ξεκαθαρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τη στιγμή που δεν έχει εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση και ότι οποιαδήποτε λύση βρεθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να είναι μόνιμη και όχι προσωρινή.

Στο τέλος του, (29 Απριλίου 2008), υπεγράφη στο Κρεμλίνο παρουσία των Κώστα Καραμανλή και Βλαντίμιρ Πούτιν, η Διακρατική Συμφωνία για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου South Stream.

Με το έργο αυτό, θα μεταφέρονταν περίπου 10 δις. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως από τη Ρωσία προς την Ευρώπη μέσω της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, με όδευση μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Παράλληλα, μέρος των ποσοτήτων αυτών θα χρησιμοποιείτο και για την τροφοδότηση της Ελληνικής αγοράς.

Η ανακοίνωση του «Southstream», «ενόχλησε» τον  Αμερικανό βοηθό Υπουργού Εξωτερικών Matthew Bryza, και απέστειλε  στον τότε Έλληνα πρέσβη στην Ουάσινγκτον κ. Αλέξανδρο Μάλια το ακόλουθο τηλεγράφημα : «Πρόκειται για μια ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μια προειδοποίηση;».

Κατά την συνάντηση στο Κρεμλίνο στις 29 Απριλίου 2008, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε ενημερώσει τον Κώστα Καραμανλή για τις «αντιδράσεις» που θα ακολουθήσουν στην Ελλάδα.

Μάλιστα είχε επιμείνει ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ότι : «Από τα Μ.Μ.Ε. θα προέρθουν οι αντιδράσεις...».  

Και δικαιώθηκε απόλυτα…

Σε 4 μήνες από τότε ξέσπασε το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου.

Και λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2008, εμφανίστηκαν οι κουκουλοφόροι.

Μετά την δολοφονία του Γρηγορόπουλου από ένα ειδικό φρουρό της ΕΛΑΣ στα Εξάρχεια, ακολούθησε μια σειρά πανελλαδικής εμβέλειας άριστα οργανωμένων ταραχών, ιδιαίτερα στην Αθήνα, που υπήρξαν επεισόδια, φωτιές και μεγάλες υλικές καταστροφές γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων. Εξέγερση την χαρακτήρισαν κάποιοι, αλλά ευτυχώς, μέσα στις ακραίες φωνές που ακούγονταν, επεκράτησε η νηφάλια λογική του Προκόπη Παυλόπουλου και δεν υπήρξε επιδείνωση της κατάστασης.

Αργότερα, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ν. Ορνεράκη, ανάμεσα στις προπαρασκευαστικές ενέργειες του Σχεδίου «Πυθία 1», ενέταξε στη δικογραφία και τα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008.

Είχε δηλώσει τότε η συνήγορος της οικογένειας Γρηγορόπουλου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ότι : «Η δίωξη επιβεβαιώνει τη θέση της οικογένειας Γρηγορόπουλου ότι το βράδυ της εν ψυχρώ δολοφονίας του 15χρονου παιδιού έδρασαν κέντρα που επιζητούσαν νεκρό εφαρμόζοντας ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας».

Αυτά τα «κέντρα» που χρησιμοποιούν ειδικές υπηρεσίες για την αποσταθεροποίηση των ανυπάκουων κρατών. 

Υπηρεσίες, που σε ελάχιστο χρόνο οργάνωσαν και εκτέλεσαν το σχέδιο.